Nieuwsoverzicht

Orkaan Irma heeft niet alleen uitgehaald op Sint Maarten. Ook op Barbuda is veel verwoest. The Donkey Sanctuary is gevraagd met spoed hulp te bieden. De vele wilde ezels op het eiland zijn namelijk in paniek naar het vliegveld gevlucht waar ze nu al een tijdje op en rond de landingsbanen verblijven. Zo blokkeren ze de wederopbouw van Barbuda.

We zijn op onze opvangboerderijen altijd aan het experimenteren met eten. Een gevarieerd dieet helpt de eetlust van ezels op te wekken en te bevredigen. Het leuke is dat de dieren er zelf ook lol aan beleven om zoveel mogelijk smaakervaringen op te doen. Daarbij gebruiken ze behalve hun smaakpapillen hun neus en hun tastzin. Onlangs lieten we ze kennismaken met koolraap…

Tanzania heeft aangekondigd alle ezelslachthuizen in het land te sluiten om de handel in ezelhuiden te stoppen. De ezelhuiden worden veelal gebruikt voor traditionele Chinese geneeskunde. Jaarlijkse worden bijna 2 miljoen ezels voor dit doel geslacht. Tanzania sluit zich met deze actie aan bij de internationale strijd tegen het stropen van Ezels.

The Donkey Sanctuary schrijft de Chinese ambassadeur aan over een gruwelijke incident in het Yancheng Safari Park in Oost-China. Daar wierpen medewerkers van een ontevreden aandeelhouder een levende ezel in het tijgerbasis. Voor de ogen van tientallen geschokte bezoekers werd het arme dier langzaam verslonden. Een filmpje daarvan is op de sociale media verschenen. U kunt het hier bekijken, maar we waarschuwen u: de beelden zijn verschrikkelijk.

Op straat gezet worden als je zwanger bent. Je zou het je ergste vijand niet aandoen. Toch overkwam het ezelmoeder Strawberry. Een schandalige actie van haar voormalige eigenaar. En dan kreeg ze ook nog eens de pech dat haar jong niet goed kan drinken. Op dit moment vechten dierenartsen in Spanje voor het leven van de kleine Indiana…

Naam: Farid Shaky. Nationaliteit: Egyptisch. Beroep: zadelmaker. Relatie tot The Donkey Sanctuary: zijn Egyption Society for the Protection and Welfare of Working Animals werkt met ons samen. Op een dag bezocht Farid een dorpje in het Aswan gouvernement. Hij voelde een klap op zijn schouder: “Hallo, ken je me nog?”

‘Ethiopische regering doet export ezelhuiden in de ban!’ Dit geweldige nieuws is een enorme steun in de rug van iedereen die achter onze actie Stop het Stropen staat – én een enorme dreun voor de producenten van het Chinese medicijn ejiao. Miljoenen straatarme Ethiopiërs hoeven nu niet meer bang te zijn dat hun geliefde ezel zal worden gestolen.

Ezels zijn erg sociale dieren. Ze sluiten vriendschappen voor het leven. Met elkaar. Maar ook met mensen. Én met andere dieren. Pony’s bijvoorbeeld. Mini is zo’n pony. Ginny is de ezel. Twee lieve maar zeer slecht verzorgde dieren. Een nieuw baasje voor hen afzonderlijk vinden, zou misschien nog wel lukken. Maar we konden ze onmogelijk van elkaar scheiden…

Onze actie Stop het Stropen is pas net begonnen. Maar de eerste resultaten zijn al zichtbaar. Gelukkig! En mede dankzij de steun van donateurs zoals u. Daardoor hebben we namelijk een aantal van onze collega’s volledig vrij kunnen maken voor lobbywerk in onder meer Tanzania. Alex Mayers is een van hen. Hij bezocht een markt waar maar liefst 700 ezels wachtten op de dood…

“Hallo! Ik ben Emma. Ik ga meedoen met een marathon. Nooit eerder gedaan. Maar ik doe het voor The Donkey Sanctuary. Én voor mijn opa en oma. Want die hebben mij de liefde voor ezels bijgebracht. Dat begon op het strand…”

Wereldwijd worden massaal ezels gedood, omdat in China de vraag naar het “medicijn” ejiao de afgelopen jaren sterk toegenomen is.

Red vandaag nog het leven van een ezel. Met honderden zitten ze vast in de Italiaanse sneeuw. Zonder beschutting, zonder voedsel, zonder water, lijdend in de ijzige kou. Actie is nú vereist.

Lang niet alle ezels die aan The Donkey Sanctuary aangeboden worden of die wij uit de handen van dierenmishandelaars bevrijden, komen op onze opvangboerderijen terecht. Soms hebben we eenvoudig geen plaats voor ze. En soms hebben ze meer ruimte nodig dan wij ze kunnen bieden. Dat geldt vooral voor grotere ezels. Lees hier hoe we een nieuw tehuis voor Lofty en Tambo vonden.

Herinnert u zich Beattie nog? In de Donkey Mail van afgelopen februari maakte u kennis met dit unieke ezelsveulen. Een druktemakertje van jewelste. Dol op rondjes rennen, springen en dansen. Beattie betekent dan ook niet voor niets bringer of joy – brenger van geluk. Hoe gaat het nu met haar?

Als baby kreeg de nu 28-jarige Tewachew polio. Zijn benen zijn goeddeels verlamd. Lange afstanden lopen, laat staan werken op het land, is onmogelijk. Hij leek altijd afhankelijk van anderen te blijven. Zo werd zijn ziekte niet alleen een last voor hemzelf maar ook voor de andere dorpelingen. Tot het Ethiopische dorpje Gurbite bezoek kreeg van Nahom Wagaw van The Donkey Sanctuary Ethiopië…

Uit vele landen in de wereld komen studenten diergeneeskunde naar ons toe om te leren over het gedrag, de verzorging én uiteraard de medische behandeling van ezels, muilezels en muildieren. En dan hebben we het niet over een dag of twee, nee, de dierenartsen in spe verblijven echt een paar weken bij The Donkey Sanctuary in Engeland. Valeria uit Mexico was een van hen.

“Toen ik de kans kreeg naar collega’s in Italië af te reizen en te kijken hoe zij hun werk aanpakken, aarzelde ik geen moment.” Zo begon dierenwelzijnsmanager Sue Fields haar verslag over haar verblijf op het Zuid-Europese schiereiland. Dat klinkt erg zakelijk. Maar wat ze uiteindelijk mee naar huis nam waren haar warme herinneringen aan moeder Ginger en het ezelsveulen Viola – en hoe die laatste na Sues belofte aan de hongerdood wist te ontsnappen…

Wist u dat ezels net als mensen veel last van de zon kunnen hebben? En dat vooral de oudere langoor bijzonder veel baat heeft bij bescherming tegen vliegen? Vooral nu het eindelijk lekker weer is, doen ezelbezitters er goed aan extra op hun dieren te letten. Maar zonnebrandcrème, is dat niet wat overdre…? Nee, zeker niet!

Behoort ú al tot onze donateurs? Dan weet u hoe afhankelijk The Donkey Sanctuary is van giften. Maar veel andere mensen die ook van ezels houden, maar nog geen donateur zijn, weten dat nog niet. Dus proberen we op diverse manieren hun aandacht hiervoor te trekken. Ook op social media als Facebook. Wat het beste werkt? Een foto van een lachende ezel. Onweerstaanbaar! Maar… is het ook echt lachen? Of zijn de ezels met heel wat anders bezig?

Het is met de hitte van de afgelopen dagen nauwelijks voor te stellen dat het ook wel eens koud kan zijn. Maar begin dit jaar was dat toch echt zo. Niet in Nederland maar in het Engelse Bristol. Onze dierenwelzijnsadviseur Justine Thomas had een alarmerende oproep ontvangen over twee jonge ezels in een verlaten veldje, beschutting zoekend in een schuurtje dat daar totaal niet voor gemaakt was…

Op trouwe donateurs kunnen we gelukkig altijd rekenen. Maar nieuwe donateurs van The Donkey Sanctuary zijn natuurlijk ook altijd welkom. Daarvoor moeten we hun aandacht weten te trekken. Soms ook op een gekke manier. Zoals een paar weken terug, toen we in onze Paccombe Farm een heuse Oscaruitreiking organiseerde. Met een selectie van onze ezels in de hoofdrol!

Een telefoontje over ezels in nood? Daar gaan de welzijnsadviseurs van The Donkey Sanctuary op af. Ze zijn heel wat gewend. Maar soms weten ook zij zich nauwelijks raad met het leed dat ze aantreffen. Het overkwam Alison Beck. Lees hier haar verhaal over Chocolate en Brownie.

Ezels zijn onlosmakelijk verbonden met het dagelijks leven in Ethiopië. Ze werken keihard, zowel op het platteland als in de steden. Maar helaas worden ze lang niet altijd goed behandeld. Dankzij de investeringen van de Ethiopische overheid in onderwijs komt hier geleidelijk aan verandering in. Ook The Donkey Sanctuary speelt hier een belangrijke rol in: via de oprichting van speciale Ezelclubs.

Hoeveel ezels hebt u in uw leven ooit bij elkaar gezien? 20? 100? 500? Zelfs dat laatste waarschijnlijk niet. Laat staan… 5.000 ezels. In India, om precies zijn op de markt van Bateshwar, zijn deze aantallen echter geen uitzondering. Behalve ezels worden daar muildieren, paarden, geiten, ja zelfs kamelen verhandeld. Voor een land als India – deels nog volop in ontwikkeling – is dit natuurlijk niet zo gek. Maar er kan ook weleens iets misgaan. Zoals in november verleden jaar. Toen die 5.000 ezels met uitdroging werden bedreigd…

Iedere dag redden we bij The Donkey Sanctuary tientallen, soms wel honderden ezels in Engeland, Ierland, Spanje maar ook in ontwikkelingslanden in Afrika en Azië. Soms door ze – zoals op de Indiase markt in Bateshwar – gratis veterinair te verzorgen. En andere keren door ze op te vangen op onze boerderijen, vaak voor de rest van hun leven. Lucy is een die ezels.

Onder de luizen kwamen ze bij haar aan. Hun hoeven in tijden niet bekapt, trillend over hun magere lijven, beide dik in de dertig. Ezelwelzijnsmanager Alison wist nauwelijks wat ze met ze aan moest. Maar onder haar liefdevolle zorgen knapten Colombo en Bertie beetje bij beetje op. Tegen iedere verwachting in. Maar wat gaf nou de doorslag in hun herstel?

Eens in de zoveel jaar komen in ons hoofdkwartier in Sidmouth vertegenwoordigers van tal van Europese dierenbeschermingsorganisaties bij elkaar om ervaringen uit te wisselen en kennis over ezels te delen. Vier dagen duurde de bijeenkomst deze keer. Eén van de problemen waar we een antwoord op zullen moeten vinden, bleek: obesitas bij ezels.

Dagelijks bezoeken zo’n 3.000 met graan beladen ezels de Merkato markt in de Ethiopische hoofdstad Addis Ababa. Was er voor The Donkey Sanctuary een betere plek denkbaar om een ezelkliniek te openen? We bellen met Chala, assistent dierengezondheid in het kleine ziekenhuis. Hij vertelt over de ezelin met de plastic zak.

Ben je al op de hoogte van onze plannen voor de bouw van een nieuw ziekenhuis voor het behandelen van nog meer zieke en gewonde ezels? Onze verouderde gebouwen voldoen niet meer aan de eisen van deze tijd. Er is dringend een nieuw ziekenhuis nodig met modernere apparatuur. Zodat we in de toekomst nog meer zieke ezels en muildieren kunnen genezen.

Het is mogelijk dat wij binnenkort bij u in de straat lopen om u meer te vertellen over ons werk.

Dit is Lucy. Ze kwam in een erg slechte conditie bij The Donkey Sanctuary terecht. Geen wonder. Lucy wilde niet eten en drinken. Gelukkig had de dierenarts al gauw in de gaten wat het probleem was: Lucy had een erg slecht gebit waardoor ze dringend medische verzorging nodig had…

Zéker een leuk filmpje! Maar… leest u eerst dit artikeltje even. Dan geniet u straks des te meer. Het filmpje én het artikel gaan over het veulentje Beattie. In januari werd ze ernstig ziek. Zo ziek dat ze naar de dierenkliniek moest. Samen met moeder Rhubarb. Daar brachten ze tien angstige dagen door.

Alarm! Carol en Lucy, twee Ierse ezelliefhebbers, bellen aan bij Jane Bruce van The Donkey Sanctuary. Alarm, er zwerven drie ezels door het bos in Cavan! Jane weet niet hoe snel ze Carol en Lucy moet volgen naar de plek des onheils. Daar zien ze de dieren staan. Een jonge hengst. En, stelt Jane tot haar schrik vast, twee hoogzwangere merries.

Op een kille dag besluit Mel de open haard aan te maken. Ze pakt wat houtblokken en een aantal oude kranten. Haar oog valt op een advertentie: vijftien strandezels te koop aangeboden in Scarborough, in het Engelse graafschap North Yorkshire. Nu, tien intense, soms verdrietige maar ook gelukkige jaren verder, staat Mel haar dieren af aan The Donkey Sanctuary.

Isle of Dogs is een schiereiland in het oosten van London, gevormd door een aantal scherpe bochten in de rivier de Theems. De wijk omvat een van de twee financiële centra van Londen. Hoge, peperdure gebouwen domineren dan ook. En in het midden van al dat zakelijke geweld? Daar staat een kleine boerderij. Met op 12 december: een levende kerststal.

Dit is Fred. Hij is 31 jaar oud. Fred woont op Brookfield Farm, één van de opvangboerderijen van The Donkey Sanctuary. Hij heeft een lange geschiedenis van oogproblemen. In augustus ontdekten we dat hij weer eens pijn aan zijn linker oog had. Onze dierenarts behandelde hem op de gebruikelijke manier. Maar de pijn bleef. Het oog ging zelfs zweren...

“Ja, ja!”, schreeuwen de kinderen op de vraag of ezels intelligent zijn. Tegelijkertijd springen ze met z’n allen naar links. En: “Nee, nee!”, als we vragen of een ezel 300 kg kan dragen. En hup, allemaal gaat het naar rechts. Hoe je kinderen op een leuke manier alles over ezels kunt leren? Nou, zo dus. Heel interactief.

Leven met een extra tand. Dat is voor een mens best te doen. Maar als je een ezel bent, en je tegenover die extra tand geen andere tand hebt liggen, kan je er flink last van krijgen. Ezeltanden groeien namelijk altijd door. Dus: naar de tandarts!

Omringd door wolken van meelstof, worden zware zakken, nog hete meel, direct op de rug van een ezel geladen. Medewerkers zien wel dat de hete bloem brandt in huid van de ezel, maar voor de meeste van hen wordt dit gezien als onderdeel van het zware werk. Het is hard werken voor iedereen in de drukke stad Mekelle in het noorden van Ethiopië.

De veertienjarige Jasper is een van de therapie-ezels op onze vestiging in Wales. Verlegen, bescheiden, een beetje teruggetrokken. Héél anders dan zijn maatje Enoch (23) die waar en wanneer dan ook de show steelt en alle aandacht krijgt. Groot was dan ook onze verbazing toen Jasper bij een bezoek van een groep schoolmeisjes ineens uit zijn schuld kroop.

Ook Toby is een van onze zeer gewaardeerde therapie-ezels. Hij is jarenlang voor The Donkey Sanctuary actief geweest in Manchester. Al die tijd genoten kinderen met een beperking van zijn kalme, vriendelijke aanwezigheid. Op 1 september besloten we dat hij van zijn pensioen mocht gaan genieten. Samen met zijn beste vriend Tufty, in zijn vertrouwde Abbey Hey in Manchester. Wat zullen ze nog voor kattenkwaad uithalen?

Dit is Jenny, één van onze oudere ezels. Ze is nu ruim 30 jaar en is onderdeel van ons adoptieprogramma. Haar favoriete speeltje is een speciale bal die ze voor Kerst gekregen heeft. De meeste tijd besteedt zij aan het rollen van de bal door de weide, om zo het lekkers, dat in de bal zit, eruit te krijgen. Jenny is een blije en geliefde ezel en haar leeftijd is duidelijk geen belemmering om een goed leven te hebben bij één van onze pleeggezinnen!

Jammer genoeg hebben we dierbaar afscheid genomen van Tessa, onze beroemde oude ezel. Ze heeft de geweldige leeftijd van 50 jaar bereikt! Ze heeft het ongelooflijk goed gedaan de laatste jaren op onze boerderij, maar helaas kreeg ze het steeds moeilijker vanwege haar chronische artrose.

The Donkey Sanctuary is al jaren een graag geziene gast in het Mexicaanse dorpje Sebastian Carmona. Dankzij de adviezen van onze medewerkers én de financiële steun van onze donateurs, is het ezelwelzijn hier aanzienlijk verbeterd. Als we het dorpje weer eens bezoeken, treffen we Perdo aan. Hij móét zijn verhaal aan ons kwijt. Het gaat over Bombero, zijn ezel. Bombero betekent: brandweerman…

Na vele jaren als adoptie ezel, is één van de meest geliefde ezels van The Donkey Sanctuary eindelijk met pensioen gegaan. Kleine Vijay is voor vele mensen een groot deel hun leven geweest de afgelopen 10 jaar. We zullen hem missen!

Neddy woont op de Trow Farm in Sidmouth. Dat doet hij al sinds 1988. Neddy is 32 jaar oud en één van de liefste ezels in de opvang van de The Donkey Sanctuary. Wat Neddy nog het meest bijzonder maakt: hij is nagenoeg blind. Daarom is het zo prettig dat we hem dankzij uw steun kunnen blijven verzorgen.

Het Mexicaanse dorpje Xochimilco ligt hoog in de bergen, niet zo gek ver buiten Mexico City. Maar Xochimilco mag dan bloemenplaats betekenen, van water moeten de bloemen het niet hebben. Want dat is er niet. Daarvoor moeten de inwoners naar een rivier diep in het dal. In de regentijd doen ze dat maar een keer in de week. Maar in de droge tijd wel tien keer per dag. Met water valt namelijk geld te verdienen. Dan moeten de ezels wel meewerken…

Dankzij uw steun hebben onze collega’s in Ierland weer een bijzondere redding kunnen verrichten. Het begon met een ongerust telefoontje van een dierenliefhebber. En eindigde met een - voorzichtig - blij ezeltje dat een heel nieuw leven voor zich heeft.

Het komt niet vaak voor dat vertegenwoordigers van 32 Afrikaanse ezelbeschermingsorganisaties bij elkaar komen. Het gebeurde in de week van 13 april, in het Zuid-Afrikaanse Bela-Bela. Ze kwamen uit landen als Mozambique, Malawi, Tanzania, Kenia, Lesotho, Kameroen, Ethiopië en, als enige niet-Afrikaanse land, Engeland. Ook The Donkey Sanctuary was namelijk aanwezig, in de persoon van Alex Mayer. Hij beschrijft een bijzondere week.

Santorini? Weet u nog, dat prachtige Griekse eiland waar helaas, de taxi-ezels een veel minder mooi bestaan leiden? In 2014 vroegen we u een petitie over een betere behandeling te ondertekenen, bestemd voor de burgemeester van het eiland. We praten u er graag over bij.

Bij The Donkey Sanctuary doen we ons uiterste best om adoptiegezinnen voor onze ezels te vinden. Dat geldt natuurlijk niet voor oude en zwakke langoren, die genieten van hun pensioen op onze boerderijen. Maar aan de jonge dieren volop levenslust – ja, daar kan een liefdevol gezin nog heel lang plezier beleven. Kunnen we ze dan zomaar plaatsen? Zeker niet! Daar gaat een intensieve, kostbare training aan vooraf…

We verzorgen niet alleen zelf ezels van uw steun, we zoeken ook pleeggezinnen voor ze. Meestal wonen de ezels daar met z’n tweeën. Als een van de dieren dan overlijdt, is dat voor iedereen een verdrietige gebeurtenis. Niet in de laatste plaats voor de ezel die achterblijft. In dit geval: Paddy…

Dienst hebben op feestdagen, nee dat vindt geen enkele dierenarts leuk. Maar het is niet anders, je hebt je er maar bij neer te leggen. Ook dr. Kaz ontkwam er niet aan. Het was dinsdag 17 februari: Pancake Day in sommige delen van Engeland. U begrijpt, dan eet de bevolking ’s avonds pannenkoeken. Ook dr. Kaz verheugde zich erop. Als er nou maar niet gebeld zou worden… Tring!!!

In 2008 opende The Donkey Sanctuary een vestiging op het eiland Cyprus. In dat jaar wisten onze dierenartsen zestig ezels te behandelen. Door mond-tot-mond-reclame is dat aantal in zes jaar verdrievoudigd: in 2014 zijn maar liefst 180 ezels op Cyprus door ons aan wonden behandeld, geopereerd of bekapt. Een record.

Dat de feestdagen niet altijd feestelijk verlopen… daar weten ze bij The Donkey Sanctuary in Noord-Ierland alles van! Nieuwjaar liep zo zoetjesaan tegen het einde toen de collega’s gebeld werden door de politie. Er zouden twee ezels zomaar op straat lopen. Het leek wel, vertelde de agent erbij, of ze uit een oorlog terugkeerden...

Zelden - of eigenlijk nooit - had onze Ierse collega zo’n lastige ezel in de opvang moeten plaatsen. En maar balken, en maar met de kop schudden, en maar naar achteren schoppen. Ga er maar aan staan als je rond de jaarwisseling nauwelijks professionele assistentie kunt krijgen…

The Donkey Sanctuary heeft twee paardentrailers die door heel Engeland rijden om ezels op te halen en weg te brengen. Kort geleden moesten beide wagens de verwaarloosde en onderkoelde Spice en haar 12 vrienden ophalen om naar onze Sanctuary te brengen. Onze ervaren chauffeurs zorgden ervoor dat de reis vlot verliep.

Ted en Sunshine hadden een heerlijk leven op een land bij Annette en haar vrienden. Maar helaas, na drie vreugdevolle jaren konden Sunshine en Ted niet langer verzorgd worden, door de slechte gezondheid van Annette. Zij besloot om ze terug te sturen naar The Donkey Sanctuary.

We werden onlangs benaderd door een jong stel die naar Cyprus kwamen op vakantie, of wij het goed vonden dat ze een korte video over The Donkey Sanctuary (Cyprus) maakten.

Zijn naam is Titus en hij komt uit Frankrijk; de laatste aankomst in Il Rifugio degli Asinelli.

Wat is ze mooi he? Dit mooie, gezonde veulen is eind juli geboren. Haar moeder heet Beautyl, een lieve ezel die al zwanger was toen ze door ons werd gered. Normaal gezien hebben de ezels die bij ons komen al namen, maar wij wilde jullie de kans geven om een naam te verzinnen voor dit veulentje. En we kregen veel brieven!

Een zeer verwonde ezel “Costica” genaamd is bijna helemaal weer beter dankzij The Donkey Sanctuary. Hij werd gevonden, helemaal alleen in het dorpje Stefan cel Mare in Roemenie.

Vijf ezels zijn deze week gered van uithongering en verwaarlozing in Spanje door The Donkey Sanctuary.

Onze Sanctuary in Cyprus heeft al een aantal jaar een Outreach Programma op dit eiland.

We zijn zeer verheugd om u dit goede nieuws aan te kondigen.

Laatst ontvingen we een telefoontje van een zeer bezorgde inwoner hier op Cyprus, Yiannis, die te horen had gekregen dat er een zeer dun ezeltje gestorven was net buiten zijn dorp.

Het is bijna lente en onze ezels kunnen weer lekker genieten van hun vrijheid in het veld.

Flor is een lieve grijze ezel die bij ons in "El Refugio del Burrito" in Spanje is aangekomen.

Vorige week was Il Rifugio betrokken bij een van de grootste inbeslagname van ezels, muildieren en paarden ooit in Italie.

Wayne Taylor is al halverwege zijn “belofte” om gedurende 6 maanden ongelofelijke korte broeken te dragen naar zijn werk.

In de bijbel staat dat Jezus Jerusalem in reed op een ezel op Palmzondag (valt op 1 April dit jaar), en elk jaar wordt ons dus gevraagd een ezel naar de kerk te brengen.

The donkey sanctuary voorziet gepensioneerde werkdieren van warmte in santorini. (griekenland)

Ons “Geassisteerde Therapie Programma” met ezels voor Gehandicapte Kinderen in de dierentuin van Córdoba (Spanje), groeit voortdurend. Er zijn op dit moment zo’n 244 kinderen die genieten van de verzachtende effecten die deze therapie veroorzaakt.

UITTOCHT NAAR INDIE MET DOEL EEN EZEL CHARITY TE HELPEN.

De gemeente Santorini doet mee aan de mishandeling van ezeltaxi´s.

THE DONKEY SANCTUARY FINANCIERT EEN GAWF BEZOEK AAN HET GRIEKSE EILAND HYDRA. (GAWF=Greek Animal Welfare Fund)

We hebben de indruk dat de regering van Bonaire, het plan van het vervoeren van 200 wilde ezels naar Haiti, her overweegt.

El Refugio del Burrito vecht er hard voor, met behulp van The Donkey Sanctuary, om het welzijn van de werk-ezel in Spanje te verbeteren en benaderen ezel-eigenaars om die te onderwijzen

Helaas horen we de laatste tijd niets anders dan “Crisis”… We zijn er ons dan ook van bewust dat veel families en dieren het moeilijk hebben. Het volgende geval is triest genoeg geen uitzondering.

Verleden jaar schreven wij onze Nederlandse donateurs voor het eerst over Pero Palo. Velen van u reageerden geschokt: gebeurt dat vandaag de dag echt nog? Pure mishandeling van ezels?